Alle fenomenen

Regenboog

Rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet. Velen zeggen dat de regenboog uit zeven kleuren bestaat en het is daarmee het meest kleurrijke natuurspektakel dat de atmosfeer ons te bieden heeft. Hij is regelmatig te zien, vooral bij buiig weer. De vallende regendruppels worden dan beschenen door de zon en het zonlicht wordt naar jou weerkaatst. Een regenboog vind je altijd tegenover de zon, dus met de zon achter je.

Regendruppels in een bui werken als kleine prisma’s. Het zonlicht gaat de druppel in, weerkaatst tegen de achterkant van de druppel, en komt er aan de voorkant weer uit. Het weerkaatsen gaat voor iedere kleur net iets anders. Daardoor worden de kleuren van het zonlicht gebroken. Een regenboog kan je overigens overal zien waar licht in druppels schijnt, dus ook in mist, een sproeier of in een waterval.

Bij een regenboog zit rood altijd aan de buitenkant. Soms zie je boven de regenboog nog een tweede regenboog. Die ontstaat als zonlicht niet één, maar twee keer in een waterdruppel wordt weerkaatst. Daardoor draait de kleurenvolgorde ook om: het rood zit dan aan de binnenkant en het violet aan de buitenkant.

Over wat een regenboog nou eigenlijk is en hoeveel kleuren hij heeft, is eeuwenlang getwist. In de Griekse en Romeinse tijd geloofde men dat een regenboog een pad was, gecreëerd door de godin van de regenboog, Iris, dat ons met de onsterfelijken in contact bracht. De Griekse dichter Homerus (800 – 750 v.Chr.) geloofde dat regenbogen gemaakt waren van één enkele kleur, paars. De Griekse filosoof Xenophanes (560 – 487 v.Chr.) sprak over drie kleuren: paars, geelgroen en rood. Aristoteles (384 – 322 v.Chr.) was het met Xenophanes eens. In zijn verhandeling, de Meteorologica, schreef hij: "De regenboog heeft drie kleuren, en deze drie, en geen andere." Blijkbaar was dit een hot topic om over te discussiëren!

Hoewel regenbogen een prominente plaats innemen in de mythen en religies van culturen over de hele wereld door de geschiedenis heen, werd pas in de 17e eeuw duidelijk wat een regenboog eigenlijk was. In 1637 kwam René Descartes met het idee van regendruppels als prisma’s die het licht van de zon door regen in verschillende kleuren opsplitsen.

De langst waargenomen regenboog ter wereld werd op 14 maart 1994 boven Sheffield in Engeland gezien - hij duurde van 9.00 uur tot 15.00 uur. Dus als er er ooit een kans was om een ​​pot met goud te bemachtigen dan was het toen...

De Utrechtse hoogleraar Marcel Minnaert schreef 80 jaar geleden al over de natuurkunde achter dit fenomeen.

Lees meer (lemma 119-130)
2024 © Studium Generale Universiteit Utrecht
Ontwerp/website door collageboys