Hij studeerde Geologie aan de Universiteit Utrecht. Na zijn studie startte hij daar tevens zijn promotie. Zijn post-doc volbracht hij aan Stanford University in San Francisco. Hier deed hij mechanische testen op kernschalie monsters, met een focus op tijdsafhankelijke deformatie, stress veranderingen, en extreem lage doorlaatbaarheid. Dit deed hij als onderdeel van een onderzoeksgroep die poogde grootschalige schalie geomechanica te koppelen met locale kleinschalige processen.