De keuzes die we hier maken hebben consequenties elders. Economische groei, natuurbescherming en de behoefte aan biobrandstoffen in het Westen, kunnen de voedselzekerheid in delen van Afrika en Azië bedreigen. Zo moesten in Indonesië rijstvelden plaatsmaken voor oliepalmen. Degenen die lobbyen voor duurzaamheid of voedselzekerheid zijn geneigd om land te zien als 'global public good'. Maar dat staat haaks op voedselzekerheid van lokale groepen. Hoe steken deze dilemma's in elkaar? En hoe kunnen we ze oplossen?