Twee jaar discussie over nanotechnologie: laat het gesprek nu niet verstommen

Twee jaar lang zijn overal in Nederland projecten georganiseerd over nanotechnologie.
Leestijd 2 minuten — Di 25 januari 2011

Van een drijvend informatie-eiland op Lowlands, tot het theaterdebat Nano is groot bij Studium Generale. 'Nano' is bekend gemaakt bij een breed publiek, maar belangrijker is nog dat de discussie is aangezwengeld over de gevolgen van deze nieuwe technologie. Die discussie moet nu natuurlijk niet opeens verstommen. Ben jij de afgelopen twee jaar in aanraking gekomen met het Nanopodium? Welke ideeën of gevoelens heb je erbij? Of doet nano eigenlijk nog steeds geen bel rinkelen?

Nanosupermarkt
In de Volkskrant van zaterdag 22 januari interviewt Martijn van Clamthout prof. ir. Dave Blank, expert op het gebied van nano. Hij ontving een groot bedrag van de NWO voor vernieuwend onderzoek. Volgens hem is het project van Nanopodium geslaagd. 'Laat ik het zo zeggen: toen ik een paar jaar geleden bij de vaste Kamercommissie kwam, was daar onder andere de vraag hoe we nanotech konden stoppen. Dat hoor je niet meer. En als ik met gewone mensen over nanotechnologie probeerde te praten, was de reactie vaak: het zal wel, dat is te ingewikkeld voor me. Dat is nu helemaal anders.'

Bij het Nanopodium ging het niet per se om onderzoek, maar juist om de discussie. Daarom zijn ook kunstprojecten ingezet, zoals de nanosupermarkt waar Blank ook aan refereert. Of het theaterdebat dat op tournee door Nederland ging en op 21 oktober 2010 Studium Generale aandeed. Hoe ziet het dagelijks leven eruit in 2030, als nanotoepassingen overal in terugkomen? Is de huisarts veranderd in een computer? En zijn make-overprogramma's dan ook gericht op je karakter? In een serie geïmproviseerde sketches kwamen die vragen tot leven. Precies met de bedoeling de discussie aan te zwengelen. Heel letterlijk: het publiek maakte deel uit van de show en mocht niet alleen de namen van de personages bedenken, maar ook zijn bezwaren en verwachtingen uitspreken.

Ongelezen rapporten
Van Calmthout vreest voor een stapel ongelezen rapporten, aangezien een groot deel van het budget voor nano-onderzoek bestemd is voor de analyse van maatschappelijke gevolgen. Niet nodig, volgens Dave Blank: 'We hebben van meet af aan gezegd dat die gevolgen een integraal onderdeel van al het werk aan nanotechnologie moeten zijn. Dus al die driehonderd promovendi gaan daaraan aandacht besteden of ze nu in de chiptech zitten, in slimme materialen, of in fotonica. En niet alleen hij of zij, maar ook hun begeleiders. Nadenken over de samenleving is onderdeel van je rol als onderzoeker.'

Hou de discussie over nanotechnologie levend. Reageer of lees en kijk verder op Studium Generale: