Vrijwillige vleestaks

Met een paar eurocenten extra kunnen boeren een eerlijke prijs krijgen voor hun vlees en investeren in grotere ruimtes voor dieren om die een beter leven te geven.
Leestijd 1 minuut — Ma 3 december 2012

Co Verdaas, staatssecretaris van Landbouw, stelde in het radioprogramma Vroege Vogels dat de agrarische sector meer geld heeft om vlees duurzamer te produceren als iedereen wat meer betaalt voor zijn of haar stukje vlees. Deze zogenaamde 'vleestaks' is wel vrijwillig, consumenten kunnen zelf beslissen of ze willen meewerken aan de verbetering van het welzijn van dieren.

Is de eventuele invoering van de vrijwillige vleestaks een stap in de goede richting van dierenwelzijn en gaan we misschien dan minder 'kiloknallers' kopen? In het najaar van 2011 organiseerde Studium Generale de Nacht van Descartes met als titel 'Een dier om op te vreten', waarin onze inconsequente houding ten opzichte van dieren ter discussie stond: aan de ene kant knuffelen we er op los en aan de andere kant eten we veel vlees. Dieren zijn productie-eenheden geworden. In het avondprogramma was er een debat over hoe we nu en in de toekomst met dieren omgaan. Deelnemers waren prof. dr. Bert Theunissen (Geschiedenis van de Natuurwetenschappen, UU), prof. dr. Berry Spruijt (Ethologie en Dierenwelzijn, UU), ir. Suzanne van der Pijll (Adviesbureau Schuttelaar & Partners) en mr. drs. Jan Staman (directeur Rathenau Instituut). Zij gaven hun visie op de vraag of we over twintig jaar nog steeds zoveel vlees eten of dat we dan een veranderde ethische kijk op dieren hebben. Het debat kijk je hier terug.