Vreemd gezicht

Waarom zou je sigarettenpeuken, weggegooide kauwgom en haren verzamelen?
Leestijd 1 minuut — Ma 6 mei 2013

'Informatie­kunstenares' Heather Dewey-Hagborg struint de straten van New York af op zoek naar het lichaamseigen materiaal van vreemden. Hiermee gaat ze vervolgens naar het community-lab Genspace, een doe-het-zelf laboratorium, om er DNA uit te halen. Uit het DNA vallen allerlei persoonlijke kenmerken af te leiden, zoals afkomst, geslacht, de kleur van het haar en de ogen, en andere details van het gezicht (o.a. oogafstand). Deze data gaat in de computer, die produceert een beeld van het gezicht van de persoon. De gezichtsmodellen worden met behulp van een 3D-printer werkelijkheid. Het lijkt alsof stiekem een stukje kauwgom op straat gooien er niet meer bij is…

De gezichten zijn natuurlijk niet precies gelijkend, maar de kunstenares heeft hetzelfde proces ook uitgevoerd met een stukje van haar eigen DNA en de uitkomst is niet heel slecht (zie hier). Het verhaal klinkt als iets uit een sciencefictionfilm, maar onze technologie gaat met sprongen vooruit. Is dit kunstproject creepy of cool? Als de methode straks geperfectioneerd is, lijken de gezichten misschien nog beter en komt de anonimiteit echt in het geding. In de serie 'leve het leven' sprak dr. ir. Rinie van Est over hoe technologie steeds intiemer wordt en de ethische aspecten hiervan. Want hoe dichtbij moeten we technologie laten komen? Bekijk de lezing 'intieme technologie' terug. Een uitgebreide uitleg van het proces voor 'Stranger Visions' lees je hier en voorbeelden van gezichten hier.