Van de Beek ontwikkelde een demografisch en economisch model over migratie. Op basis hiervan concludeerde hij dat massa-immigratie een bedreiging vormt voor de verzorgingsstaat.

Van de Beek werkte enige tijd aan de universiteit als wetenschappelijk onderzoeker. Graag wilde hij vervolgonderzoek doen naar de wisselwerking tussen migratie en verzorgingsstaat, maar hij vermoedde dat het bijzonder moeilijk zou zijn daarvoor onderzoeksgeld te krijgen. Ook sprak het nogal onvrije, gepolitiseerde en eenzijdige denkklimaat bij de sociale wetenschappen hem niet aan. Daarom keerde hij de academische wereld de rug toe.

Van de Beek promoveerde aan de Universiteit van Amsterdam op een politicologisch onderzoek naar de productie van politiek-gevoelige kennis over economische effecten van migratie (Kennis, Macht en Moraal: De productie van wetenschappelijke kennis over de economische effecten van migratie naar Nederland, 1960-2005, 2010).

Hij studeerde wiskunde en informatica aan de Universiteit Utrecht en culturele antropologie aan de Universiteit van Amsterdam.