“Framing food”. Tja. Ik zou er uit mezelf niet snel heen zijn gegaan. Dus de uitnodiging van Studium Generale om gastblogger te zijn over een lunchlezing over allergieën, was een slimme aansporing. De Boothzaal in de Uithofbibliotheek zit vol. Grijze wijzen hebben de overhand. Dr. André Knulst neemt ons aan de hand in het land van de allergie. Als dermatoloog en immunoloog bij het UMCU strooit hij met feiten die ik voor mijn blog probeer bij te houden. Wie een allergie heeft is niet alleen: 3 tot 400.000 Nederlanders hebben er een, en voor 4 tot 6000 is het levensbedreigend. Jaarlijks zijn er zeker 100 ziekenhuisopnames. Dan valt mijn eigen allergie – voor paprika – best mee. Die komt overigens niet veel voor: paprika hoort niet bij de twintig meest voorkomende allergenen.
André Knulst zet aan het denken. En dat hoort ook zo bij Studium Generale. Terwijl de toehoorders willen weten waarom je ergens allergisch voor bent, vindt hij het eerder bijzonder dat je als mens zo veel verschillende, rare en lichaamsvreemde stoffen kan eten zonder er ziek van te worden. Dát is pas interessant. Maar ja, wat gewoon is krijgt minder aandacht. Allergieën krijgen wel die aandacht. Zo'n twintig tot dertig procent van de Nederlanders heeft wel eens gedacht dat hij/zij een allergie geeft. Toch heeft maar slechts een-tiende heeft het echt. Allergie kan dus ook tussen de oren zitten.
Later in de middag schuif ik aan bij de medewerkers van Studium Generale. Ik krijg van Laura Mol drie kwartier om mijn blog te schrijven. DRIE KWARTIER??? Een schrijfdead line: dat is weer even wennen. Laura slijpt mijn tekst bij, zet er een kop boven en publiceert hem op dit site van Studium Generale. Nu, ruim twee maanden later, bekijk ik lezing nog eens opnieuw. Framing food: best spannend.
Deze column verscheen ook als bijdrage in het Studium Generale Magazine.
