Verwarde mensen

Wat doen we met verwarde mensen? Het aantal meldingen van overlast door deze groep is dit jaar gestegen van 60.000 naar 80.000.
Leestijd 1 minuut — Ma 21 december 2015

Het aantal meldingen van overlast door verwarde mensen is dit jaar gestegen van 60.000 naar 80.000, aldus Liebeth Spies, de voorzitter van het landelijke Aanjaagteam Verwarde Personen in de NRC. Deze toename is niet per se te wijten aan bezuinigingen op de gezondheidszorg. Maar misschien zijn burgers extra alert door de media-aandacht voor verwarde personen, of incidenten rondom dezelfde overlastgever worden meerdere keren gemeld. Het is wel zo dat patiënten met mentale problemen langer zelfstandig blijven wonen. Spies benadrukt dat op meer plekken in ons land opvangplekken met zorg op maat moet komen voor acute probleemgevallen, die gingen voorheen namelijk de cel in.

Hoe we als samenleving omgaan met verwarde personen verschilt in de tijd, dat legt prof. dr. Joost Vijselaar (Geschiedenis van de Psychiatrie, UU) uit in de serie 'Waanzin'. Vanaf de jaren zeventig – die bekend staan om de golf van emancipatie – zien we dat de mondige patiënt zijn intrede doet. Die strijdt voor rechten en medezeggenschap. Met resultaat: er komt een cliëntenbond en de rechtspositie van de patiënt verbetert. Vijselaar ziet dat als een structurele verandering binnen de psychiatrie. Patiënten heten nu cliënten en worden niet langer weggestopt in afgelegen plaatsen. Niet de samenleving uit, maar de samenleving in. Van dolhuizen tot kuuroorden, van zenuwziekten tot ADHD: kijk de lezing 'Elke tijd zijn eigen gekte' terug.