Oud-student-assistenten en stagiaires vanStudium Generale verspreiden zich over de wereld. We vragen hen om te schrijven over wetenschap en wat ze hebben aan SG op de plek waar ze nu werken of studeren. Hoe vergaat het ze? Wat zijn ze nu aan het doen? Hoe kijken ze terug op de periode bij SG en hoe zetten ze kennis nu in? Dit onder het mom van 'oud-SG'ers slaan nieuwe wegen in'.
De eerste lezing waar ik als student-assistent een bijdrage aan mocht leveren was die van Joost Zwagerman in de serie 'De schrijver als lezer'. Hij vertelde daarin over zijn held, de Amerikaanse auteur Philip Roth. Niet Zwagerman stond centraal, maar de man die hém inspireert. Later ontdekte ik dat het kenmerkend is voor Studium Gerenale om ook het verhaal achter het verhaal te vertellen. Met mijn achtergrond in de psychologie vind ik dat boeiend. Wat beweegt een schrijver, een wetenschapper, een mens? Vrijwel alle sprekers die je treft bij Studium Generale hebben een ongelooflijke passie voor hun vak. Of het nu gaat over gezondheid, mensenrechten, duurzaamheid of wiskunde, het lukte altijd om een aantal wetenschappers bereid te vinden om vol enthousiasme een zaal geïnteresseerden meer te vertellen over (de maatschappelijke relevantie van) hun vakgebied.
Studium Generale loopt vaak voorop. Onderwerpen die in de series aan de orde komen worden meestal pas veel later door landelijke media opgepakt. De series 'Nooit meer anoniem', 'Mooi oud', 'Serious gaming' en 'Zin en onzin over eten' zijn daar voorbeelden van. Ik herinner me nog een lezing waarin we een gekloonde biefstuk te zien kregen. Een biefstuk ontwikkeld in een laboratorium zonder dat daar een levend dier aan te pas is gekomen. Het duurt nog jaren voordat zo een biefstuk in de supermarkt ligt. Maar in de wetenschap zijn ze al zo ver. Datzelfde geldt voor de serie 'Macht van bedrijven' waarin in februari 2008 al door de wetenschap gewaarschuwd werd voor de fusies en gevaarlijke overnames die zich in razend tempo voltrokken in de bankenwereld. Van een crisis was begin 2008 nog echt geen sprake, maar het thema stond al op de agenda. Ik vind dat fascinerend en niet voor niks zijn toekomstverkenningen tegenwoordig ook een belangrijk onderdeel van mijn werk als innovatieadviseur.
Toekomstverkenningen zijn cool, maar doordat het soms best ver van de dagelijkse realiteit af staat, was het niet altijd makkelijk om genoeg bezoekers te verleiden naar een lezingenserie te komen. We moesten flink promotie maken, flyers uitdelen aan studenten, online campagne voeren, de juiste stakeholders benaderen en proberen de landelijke media te halen. Ook hiervan heb ik veel geleerd en als adviseur kan ik deze vaardigheden goed gebruiken. Maar uiteraard genoot ik ook van de 'zware jongens'. Dé Maarten van Rossems, Midas Dekkers en Maarten van Buuren's van deze wereld. Ieder seizoen hadden we wel een serie met één van deze mannen. Allemaal goed voor volle zalen en gegarandeerd succes. Wij konden dan gewoon achterover leunen, luisteren en leren. Veel leren. Een wereldbaan waar ik met veel plezier aan terug denk!
